Bij een zieke werknemer kun je als werkgever de bedrijfsarts laten onderzoeken of er medische bezwaren zijn tegen de voorgestelde verlof- of reisplannen. Verleent de leidinggevende al dan niet na overleg met de bedrijfsarts toestemming dan kan de werknemer de vakantiedagen opnemen. Tijdens een vakantieperiode worden de vakantie-uren van een zieke werknemer uitbetaald op basis van het normale aantal contracturen en tegen het overeengekomen normale salaris, zelfs als de werknemer op dat moment minder uren werkt vanwege re-integratie. Ook hoeft de zieke werknemer tijdens het opnemen van vakantiedagen niet te re-integreren.
  
De hoofdregel is dat een werkgever de vakantie vaststelt overeenkomstig de wens van de werknemer, tenzij zich daartegen gewichtige redenen verzetten.
   
Nu kunnen financiële redenen beweegredenen zijn voor de zieke werknemer om vakantie op te nemen. Is dit erg? Gaat het om een werknemer die al enkele uurtjes aan het re-integreren is in de week en dus met het opnemen van vakantie ook nog eens echt tot rust komt dan niet.
  
Het kan ook zo zijn dat het om een werknemer gaat die helemaal niet met vakantie kan gaan, omdat hij ziek op bed ligt. De vraag is of je hier als werkgever aan mee moet werken. Een zieke werknemer zonder re-integratiemogelijkheden wordt in beginsel niet in staat geacht om van zijn vakantie te genieten. Daardoor is vervaltermijn vaak ook niet van toepassing. Blijft de werknemer langdurig ziek en neemt hij de dagen daardoor niet op dan krijgt hij de dagen op het moment dat zijn dienstverband vanwege langdurige arbeidsongeschiktheid eindigt bij de eindafrekening uitgekeerd. De dagen leveren hem dan financieel gezien meer op. Goed werkgeverschap loopt tot inlichten op dit punt.