Onderzoekers laten aan de hand van vier procesfasen zien dat impact geen eindpunt is, maar een voortdurend en herhalend proces. Dit proces, bestaande uit voorwaarden, acties, uitkomsten en opbrengsten, omvat zowel zichtbare als minder zichtbare aspecten en vereist langdurige inspanning. Zo is het ontwikkelen van D&I-beleid een zichtbare concrete inspanning, maar zal dit beleid pas impact hebben als er ook draagvlak voor is – iets dat vaak minder zichtbaar is. Om daadwerkelijk impact te kunnen maken met D&I-beleid is het cruciaal om in elke fase aandacht te besteden aan beide aspecten. In de handreiking zijn praktische hulpmiddelen opgenomen om hier concreet mee aan de slag te gaan.

"We zien dat organisaties zich vaak blindstaren op het einddoel van een diverse en inclusieve organisatie, waardoor ze de weg ernaar toe uit het oog verliezen", zegt projectleider Jojanneke van der Toorn, hoogleraar sociale en organisatiepsychologie werkzaam aan de Universiteit Utrecht en de Universiteit Leiden. "Hiermee maken ze het zichzelf moeilijker en neemt de motivatie af. Door de procesfasen te herkennen als tussenstappen naar het doel en niet als losstaande activiteiten wordt helder hoe ze samenhangen en dat elke stap ertoe doet. Zo komt daadwerkelijke impact dichterbij." 

Mijlpalen

Van der Toorn en haar collega’s benadrukken tevens dat impact wordt gemaakt vanuit verschillende organisatieniveaus. Bestuurders, leidinggevenden en medewerkers dragen allemaal bij aan het creëren van impact en hebben specifieke mijlpalen te behalen. Van der Toorn: "Het is belangrijk dat niet alleen het bestuur de visie en het beleid bepaalt, maar dat ook leidinggevenden en mensen op de werkvloer weten wat er van hen wordt verwacht en waarom dat belangrijk is. Alleen als alle organisatieniveaus betrokken zijn, kom je samen verder."