In de verzuimwereld zijn veel verschillende partijen actief. Bij kleinere bedrijven zijn dat over het algemeen leidinggevenden en HR. Bij grotere bedrijven zijn vaak ook Arbo-medewerkers en verzuimspecialisten of casemanagers betrokken bij verzuim. Arbodiensten hebben op hun beurt weer casemanagers aan het werk die dat wel of niet in taakdelegatie van de bedrijfsarts doen. Dan spelen allerlei externe deskundigen een rol: huisartsen, specialisten, fysiotherapeuten, psychologen, arbeidsdeskundigen, verzekeringsartsen etc.

De casemanager is, als het goed is, de spin in het web. En kan de verschillende partijen waar nodig aan elkaar knopen en de regie houden. Maar wat verwachten we eigenlijk van een casemanager verzuim? Het antwoord is simpel: heel veel. En vaak zelfs het onmogelijke. Een casemanager, al dan niet in taakdelegatie, moet complexe verzuimproblematiek oplossen en het gemiddelde verzuim van een organisatie verlagen.

En wat moet een casemanager daarvoor kunnen en in zijn of haar bagage hebben? Gaat u er maar even voor zitten.
Allereerst moet een casemanager het arbeids- en sociaal verzekeringsrecht in de vingers hebben. Wat mag wel en wat niet? Waar liggen de grenzen van de wet. In het verlengde daarvan is het van belang de werkwijze van het UWV goed te kennen. Kennis van Poortwachter is essentieel.

Het is voor de casemanager verder van essentieel belang om het medisch circuit te begrijpen. Wat doet een bedrijfsarts? Wat is het advies van een huisarts waard? Welke rol spelen paramedici en externe deskundigen? Welke interventies zet u in? Wie bepaalt wat? Wie is eindverantwoordelijk?

Een casemanager wordt ook geacht financiële afwegingen te maken en een interventie te kunnen  onderbouwen. Maar ook verwachten we dat de casemanager oog heeft voor de preventieve kant. Waar zitten risico’s en hoe gaan we die aanpakken?

En last maar zeker niet least heeft een casemanager uitgebreide mensenkennis, kan goed met mensen omgaan en kan conflicten oplossen. Daartoe maakt de casemanager contact en verbinding met mensen die ziek zijn. En weet daardoor deze mensen aan te sporen om te re-integreren en nieuwe perspectieven te zien.

Kunnen we casemanager dan niet beter een tovenaar noemen? Een Harry Potter die verzuim kan wegtoveren. Dat is toch niet reëel? Want verzuim is voor een belangrijk deel het product van de bedrijfscultuur. Hoe is de werksfeer, hoe gaan leidinggevenden met medewerkers om en welk voorbeeld geeft het management. Tegen die collectieve dynamiek kun je als individueel opererende professional natuurlijk nooit op. Dat is vechten tegen de bierkaai. Zelfs van een leidinggevende wordt niet zo veel verwacht als van een casemanager.

Een goede case manager kan de cultuur niet veranderen, maar wel een bijdrage leveren aan het beperken van verzuimschade. Met name aan het efficiënt en effectief oplossen van (lastige) verzuimgevallen. En eventueel ook aan het signaleren van structurele problematiek zoals bijvoorbeeld werkdruk of veiligheidsrisico’s.

Het wordt tijd dat we hier serieus aandacht aan geven. En casemanagers professioneel ondersteunen in hun vak. Zodat het mensgerichte maar doortastende en probleemoplossende professionals worden. Zowel binnen organisaties als bij arbodienstverleners. Organisaties en medewerkers gaan daar absoluut de vruchten van plukken.

En wie weet is het de aanzet die gaat leiden tot een gezondere organisatiecultuur. En dat is pas echte winst.

Door: Diederik Gallas, directeur van Gezond in Bedrijf